بررسی روابط آماری بین شاخص های ترکیبی بیابانزایی با استفاده از آزمون های ناپارامتریک
نویسندگان
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: بیابانزایی، تخریبزمین در مناطق خشک، نیمهخشک و خشک نیمهمرطوب در نتیجهی عوامل مختلفی از قبیل تغییرات اقلیمی و فعالیتهای انسانی تعریف میشود. بیابانی شدن را میتوان نمود عینی فروپاشی اکوسیستم در محیطهای شکننده که آسیبپذیری بالاتری در برابر تغییرات و اغتشاشات محیطی دارند، دانست. در سالهای اخیر نیز بدلیل تغییرات کاربری اراضی و فعالیتهای غیر اصولی انسان، دربسیاری از نقاط ایران، دامنه ارتجاعپذیری اکوسیستمها تا حد ممکن تقلیل یافته است و درنتیجه باعث تشدید تخریب منابع محیطی گردیده است. بدین جهت بیشتر تلاشها جهت پیادهسازی و کاربرد یک روش کمی برای انجام ارزیابی بیابانزایی با استفاده از مفاهیم و تعاریف موجود در شاخصهای ارزیابی است. ارزیابی حساسیتپذیری منطقه به بیابانزایی با استفاده از ترکیب چندین شاخص و با بهرهگیری از از روشها و آنالیزهای استاندارد، موجب درک جامعتری از شرایط بیابانیشدن یک منطقه میشود. هدف از این پژوهش بررسی روابط آماری بین شاخصهای ترکیبی بیابانزایی با استفاده از آزمونهای ناپارامتریک در استان خراسانرضوی میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه ابتدا 6 شاخص، پوششگیاهی، بارش، دمای سطح زمین، میانگین رطوبتخاک و میانگین دمای خاک در اعماق 0-100سانتیمتر و تبخیر (تبخیر و تعرق، تبخیر از زمین) برای چهار دورهی زمانی 2001، 2005، 2009 و 2013 با دامنهی تفاوت چهارساله با استفاده از دادههای ماهوارهای TERRA سنجندهیMODIS ، MERRA و TRMM تهیهگردید. لذا جهت انجام تحلیلهای آماری در ارتباط با متغیرهای در نظر گرفته شده، از آزمون همبستگی اسپیرمن بین شاخص پوششگیاهی با سایر شاخصها و جهت تعیین اختلاف هر شاخص در4 دوره زمانی، از آزمون ناپارامتری تجزیه واریانس کروسکال والیس استفاده شد.یافتهها: نتایج از آزمون همبستگی اسپیرمن بیانگر بیشترین همبستگی بین شاخص پوششگیاهی با شاخص تبخیر از زمین و تبخیر و تعرق در سال 2009 بصورت مثبت و مستقیم و کمترین همبستگی بین شاخص پوششگیاهی و شاخص میانگین رطوبتخاک در عمق 40-100 سانتیمتری در سال 2013 بصورت منفی و معکوس بدست آمد. نتایج آزمون ناپارامتری کروسکال والیس نیز بیانگر بیشترین اختلاف در جوامع (که دورههای زمانی مورد نظر است) مربوط به شاخص تبخیر و تعرق، بارش و پوششگیاهی میباشد.در این مطالعه بیشترین همبستگی بین شاخصها که مثبت و مستقیم بود بیانگر شرایط اقلیمی نرمال در سال 2009 میباشد که باعث افزایش رطوبت در منطقه و در نتیجه افزایش تبخیر و تعرق بدلیل افزایش پوششگیاهی شدهاست و کمترین همبستگی که منفی و معکوس میباشد میتواند بیانگر کاهش پوششگیاهی بدلیل شرایط اقلیمی حاکم در منطقه و یا دخالتهای انسانی و درنتیجه افزایش رطوبتخاک بدلیل کاهش پوششگیاهی باشد. بیشترین اختلاف برای متغیرهای بارش، تبخیر و تعرق و پوشش-گیاهی بدلیل شرایط اقلیمی متفاوت حاکم در این چهار دورهی زمانی در منطقه میباشد. بیشترین اختلاف برای متغیر بارش و پوششگیاهی در دورهی زمانی 2001-2005 و برای متغیر تبخیروتعرق در دورهی زمانی 2001-2013 است که این شرایط در سال 2001 بدلیل میانگین بارش در ماههای مورد مطالعه برای شرایط خشکسالی و و در سال 2013 با شرایط تقریبا نرمال در منطقه میباشد. نتیجهگیری: با توجه اینکه بخش وسیعی از استان خراسانرضوی در معرض ریسک بیابانزایی میباشد، بدین منظور استفاده از شاخصهای ترکیبی روشی مناسب جهت تعیین روابط پنهان و نهفته میان فاکتورهای پیشبرنده و موثر در بیابانزایی است. روشهای بکار برده شده در این مقاله ممکن است روشی موثر جهت 1) انتخاب متغیر مناسب در ارتباط با بیابانزایی 2) شناسایی تغییرات مکانی-زمانی متغیرها با استفاده از داده های دورسنجی برای چندین دوره زمانی 3) تحلیل روابط و همبستگی بین متغیرها بر اساس آزمونهای آماری بکار برده شده، باشد. با استفاده از تحلیلهای آماری میان متغیرها میتوان متغیرهایی که بیشترین تاثیر و حساسیت را به بیابانزایی دارند را شناسایی نمود و جهت برنامهریزی، در برنامههای مقابله با بیابانی شدن استفاده نمود.
منابع مشابه
بررسی روابط آماری بین شاخص های ترکیبی بیابان زایی با استفاده از آزمون های ناپارامتریک
سابقه و هدف: بیابان زایی، تخریب زمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب در نتیجه ی عوامل مختلفی از قبیل تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی تعریف می شود. بیابانی شدن را می توان نمود عینی فروپاشی اکوسیستم در محیط های شکننده که آسیب پذیری بالاتری در برابر تغییرات و اغتشاشات محیطی دارند، دانست. در سال های اخیر نیز بدلیل تغییرات کاربری اراضی و فعالیت های غیر اصولی انسان، دربسیاری از نقاط ایران،...
متن کاملآزمون هم گرایی باشگاهی بین استان های ایران: یافته های جدید با استفاده از تحلیل ناپارامتریک
در این مقاله فرضیۀ تشکیل هم گرایی باشگاهی بین gdp سرانۀ واقعی استان های ایران با استفاده از رگرسیون چندکی ناپارامتریک و رویکرد پویایی های توزیع طی دورۀ زمانی 1379- 1388 آزمون می شود. نتایج تحقیق حاکی از شکلگیری دو باشگاه هم گرایی بین استان های کشور است که اکثراً به سمت باشگاه فقیر در حال هم گرایی اند. همچنین، محاسبۀ سرعت هم گرایی حاکی از ناهمگونی شدید بین الگوهای رشد اقتصادی استان هاست به طوری...
متن کاملبررسی میزان استفاده از شاخص های روابط انسانی توسط معلمان
هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان استفاده از شاخص های روابط انسانی توسط معلمان دبیرستان ازدیدگاه دانش آموزان دختر شهرستان می باشد. برای این منظور از میان جامعه آماری پژوهش که شامل434 نفر دانش آموز دختر اول تا سوم دبیرستان هستند تعداد 205 نفربا استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی (زمینه یابی) وابزار گردآوری دادهها در ای...
متن کاملآزمون همگرایی باشگاهی بین استانهای ایران: یافتههای جدید با استفاده از تحلیل ناپارامتریک
در این مقاله فرضیۀ تشکیل همگرایی باشگاهی بین GDP سرانۀ واقعی استانهای ایران با استفاده از رگرسیون چندکی ناپارامتریک و رویکرد پویاییهای توزیع طی دورۀ زمانی 1379- 1388 آزمون میشود. نتایج تحقیق حاکی از شکلگیری دو باشگاه همگرایی بین استانهای کشور است که اکثراً به سمت باشگاه فقیر در حال همگراییاند. همچنین، محاسبۀ سرعت همگرایی حاکی از ناهمگونی شدید بین الگوهای رشد اقتصادی استانهاست...
متن کاملبررسی پایداری توسعه زیست محیطی با استفاده از آزمون های آماری در شهرستا ن های استان مرزی خوزستان
بسیاری از کشورهای در حال توسعه دارای تمرکز بیش از اندازه در چند نقطه معدود شهری هستند. چنین وضعیتی به مشکلات زیادی منجر می شود. در این کشورها، کیفیت زندگی مردم دستخوش نابرابری های منطقه ای عظیمی است که در بسیاری موارد، به سرعت در حال افزایش است. مشکلات زیست محیطی یکی از اساسی ترین مسائل شهرهای امروزی و حاصل تعارض و تقابل آن ها با محیط طبیعی است. نتیجه ی این روند عدم تعادل و ناسازگاری میان انسان...
متن کاملپراکنش فضایی شاخص های توسعه در شهرستان های ایران با استفاده از رتبه بندی ترکیبی
تغییرات اجتماعی- اقتصادی دهههای اخیر عدم تعادل ناحیهای و تمرکز بیش از حد امکانات در برخی نقاط (کوژهای توسعه) و محرومیت دیگر نقاط (مغاک عقبماندگی) را در پی داشته است. برای تعدیل در پراکنش شاخصهای توسعه، برنامهریزی جامع توسعهپذیری مناطق با هدف ارایهی الگوی مناسب برای توزیع متعادل خدمات، جمعیت و سکونتگاهها (تعادل فضایی) ضرورت مییابد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و سنجش درجهی توسعه یاف...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 23 شماره 3
صفحات 257- 272
تاریخ انتشار 2016-08-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023